فرق سفارت و کنسولگری

فرق سفارت و کنسولگری یکی از سوالات کسانی است که قصد دریافت ویزا به ویژه ویزای افغانستان را از اپلای نو دارند.

برای درک تفاوت بین این دو مکان قبل از هر چیزی به معرفی کنسولگری و سفارت می پردازیم.

تعریف سفارتخانه

سفارتخانه نمایندگی دائم یا موقت یک کشور در کشوری دیگر است. گاهی محل اقامت سفیر یا نمایندگان دولت‌های خارجی در داخل سفارت آن کشور قرار دارد. بر طبق «قرارداد وین دربارهٔ روابط سیاسی»، سفارتخانه‌ها، بایگانی، اسناد این مکان‌ها و همچنین محل اقامت مأموران از مصونیت سیاسی برخوردارند.

این بدان معناست که کشور میزبان کلیه تدابیر لازم جهت محافظت از اماکن دیپلماتیک در برابر تجاوز و خرابکاری را اتخاذ نماید و حافظ امنیت آنان باشد.

وظایف سفارتخانه شامل حفظ منافع ملی یک کشور در کشور دیگر، ایجاد و توسعه ارتباطات سیاسی و اقتصادی، و خدمات کنسولی به اشخاص متبوع می‌شود. سفارتخانه‌ها یکی از اصلی‌ترین مکان‌های سیاسی در هر کشوری هستند. سفارتخانه گاهی محلی برای اقامت سفیران یا نمایندگان دولت‌های خارجی است.

سفارتخانه از کنسولگری بزرگتر و مهمتر است و به عنوان یک ماموریت دیپلماتیک دائمی توصیف می شود که معمولاً در شهر پایتخت کشور قرار دارد. به عنوان مثال، سفارتخانه ایالات متحده در کانادا در اتاوا، انتاریو قرار دارد. شهرهای پایتخت مانند اتاوا، واشنگتن دی.سی. و لندن خانه تقریباً 200 سفارتخانه هستند.

سفارتخانه مسئول نمایندگی از کشور مبدا، رسیدگی به مسائل دیپلماتیک اصلی (مانند مذاکرات) و حفظ حقوق شهروندان خود در خارج از کشور است. سفیر بالاترین مقام در سفارتخانه است و به عنوان دیپلمات اصلی و سخنگوی دولت مبدا عمل می کند. سفیران معمولاً توسط بالاترین سطح دولت مبدا منصوب می شوند. در ایالات متحده، سفیران توسط رئیس جمهور منصوب و توسط سنا تأیید می شوند.

معمولاً، اگر یک کشور دیگری را به عنوان حاکمیت به رسمیت بشناسد، یک سفارتخانه برای حفظ روابط خارجی و ارائه کمک به شهروندان مسافر برقرار می شود.

تعریف کنسولگری

در مقابل، کنسولگری نسخه کوچکتری از سفارتخانه است و معمولاً در شهرهای بزرگ گردشگری یک کشور ولی نه پایتخت قرار دارد. به عنوان مثال، در آلمان، کنسولگری های ایالات متحده در شهرهایی مانند فرانکفورت، هامبورگ و مونیخ ولی نه در شهر پایتخت برلین قرار دارند. سفارتخانه در برلین قرار دارد.

کنسولگری ها (و دیپلمات اصلی آنها، کنسول) مسائل دیپلماتیک کوچکتری مانند صدور ویزا، کمک به روابط تجاری و مراقبت از مهاجران، گردشگران و مقیمان خارجی را بر عهده دارند.

کنسولگری دفتر نمایندگان دیپلماتیک یک کشور در کشور دیگری است.

کنسولگری‌ها کار سیاسی انجام نمی‌دهند و بیشتر به اتباع کشور خود در کشور میزبان، خدمات دولتی ارائه می‌دهند. این خدمات می‌تواند شامل صدور یا تمدید گذرنامه، تأیید اسناد کشور متبوع در کشور میزبان، صدور شناسنامه برای تازه متولدان، خدمات حقوقی، امور دانشجویی، و خدمات مورد نیاز بازرگانان باشد.

بر پایهٔ قوانین بین‌المللی، مأموران کنسولی حقوقی برابر دیپلمات، و کنسولگری‌ها حقوقی برابر سفارت دارند؛ یعنی همهٔ آن‌ها مصونیت دیپلماتیک و سیاسی دارند. اما اگر کشور میزبان کار مأموران کنسولی را مغایر با ماهیت مأموریت آن‌ها ارزیابی کند، می‌تواند از آن‌ها بخواهد فوراً کشور میزبان را ترک کنند.

علاوه بر این، ایالات متحده پست های حضور مجازی (VPPs) دارد تا به مردم سراسر جهان در یادگیری درباره ایالات متحده و مناطقی که VPP متمرکز است کمک کند. اینها برای این ایجاد شدند که ایالات متحده بتواند در مناطق مهم حضور داشته باشد بدون اینکه فیزیکی در آنجا باشد. مناطقی که VPPs در آنها وجود دارد دفاتر و کارکنان دائمی ندارند و از سفارتخانه های دیگر اداره می شوند. برخی از مثال های VPPs شامل VPP Santa Cruz در بولیوی، VPP Nunavut در کانادا و VPP Chelyabinsk در روسیه است. در سراسر جهان حدود 50 VPP وجود دارد.

 

موارد استثنا

اگرچه ممکن است ساده به نظر برسد که کنسولگری ها در شهرهای بزرگ گردشگری و سفارتخانه ها در شهرهای پایتخت قرار دارند، این مورد در همه موارد در جهان صادق نیست.

یروشلیم

یروشلیم یکی از این موارد منحصر به فرد یروشلیم است. اگرچه این شهر پایتخت و بزرگترین شهر اسرائیل است، هیچ کشوری تا زمانی که رئیس جمهور دونالد ترامپ تصمیم به انتقال سفارتخانه ایالات متحده به آنجا در سال 2018 گرفت، سفارتخانه ای در آنجا نداشت.

در عوض، بیشتر سفارتخانه های اسرائیل در تل آویو قرار دارند زیرا بیشتر جامعه بین المللی یروشلیم را به عنوان پایتخت به رسمیت نمی شناسد. تل آویو به عنوان پایتخت شناخته شده است زیرا در طول محاصره عربی یروشلیم در سال 1948 پایتخت موقت اسرائیل بود. یروشلیم همچنان میزبان بسیاری از کنسولگری ها است.

تایوان

تفاوت سفارت و کنسولگری

فرق سفارت و کنسولگری را می‌توان به این صورت توضیح داد:

• سفارت یک نمایندگی دیپلماتیک دائمی یک کشور در پایتخت یک کشور دیگر است که به ریاست یک سفیر اداره می‌شود. سفارت مسئول روابط سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی با کشور میزبان و حفظ منافع شهروندان خود در آن کشور است.
• کنسولگری یک نمایندگی دیپلماتیک کوچکتر یک کشور در یک شهر مهم یک کشور دیگر است که به ریاست یک سرکنسول اداره می‌شود. کنسولگری فعالیت سیاسی ندارد و در زمینه روابط تجاری، گردشگری، صدور ویزا، کمک به مهاجران و توریست‌ها و حل مسائل قانونی و قضایی شهروندان خود در آن کشور فعالیت دارد.

سفارتخانه و کنسولگری هر دو نمایندگی دیپلماتیک یک کشور در کشور دیگر هستند، اما وظایف و مکان های متفاوتی دارند. در زیر تفاوت های کلیدی آورده شده است:

سفارتخانه، ماموریت دیپلماتیک اصلی یک کشور است که معمولاً در شهر پایتخت کشور میزبان قرار دارد. کنسولگری شاخه کوچکتری از سفارتخانه است که معمولاً در شهرهای بزرگ کشور میزبان واقع شده است. سفارتخانه توسط یک سفیر سرپرستی می شود که نماینده رسمی رئیس جمهور کشور مبدا است. کنسولگری توسط یک کنسول سرپرستی می شود که یک دیپلمات با رتبه پایین تر است. سفارتخانه روابط سیاسی و دیپلماتیک بین دو کشور را اداره می کند، مانند آماده سازی پیمان ها و ترتیب دیدارهای دولتی.

کنسولگری خدمات کنسولی را برای شهروندان کشور مبدا که در خارج سفر می کنند یا زندگی می کنند، مانند صدور ویزا، گذرنامه و شناسنامه اداره می کند. یک کشور فقط می تواند یک سفارتخانه در کشور دیگر داشته باشد، اما می تواند چندین کنسولگری داشته باشد. به عنوان مثال، ایالات متحده یک سفارتخانه در برلین، آلمان و کنسولگری ها در فرانکفورت، هامبورگ، مونیخ و شهرهای دیگر دارد.

 

 

فرق سفارت و کنسولگری از نظر حجم کاری

فرق سفارت و کنسولگری از نظر حجم کاری بسیار زیاد است.

سفارتخانه و کنسولگری دو نهاد مهم در روابط بین‌المللی هستند که هر کدام وظایف و حجم کاری خاص خود را دارند:

1. سفارتخانه: سفارتخانه بسیار مهم‌تر و گسترده‌تر از کنسولگری است. سفارتخانه ماموریت دیپلماتیک دائمی دارد و معمولا در پایتخت کشورها قرار دارد. وظایف سفارتخانه شامل حمایت از تولید ملی، خدمات و صادرات کالاها، تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، ترویج روابط کاری در زمینه‌های صنعتی، کشاورزی، اقتصادی با دیگر کشورها، تأمین مواد اولیه مورد نیاز در اقتصاد کشور و حمایت از منافع شهروندان کشور خود در کشور میزبان.
2. کنسولگری: کنسولگری کوچک‌تر از سفارتخانه است. کنسولگری‌ها دفاتر نمایندگان سیاسی کشورهای مختلف در کشوری دیگر هستند و معمولا هر کشور چندین کنسولگری در کشور میزبان دارد. وظایف کنسولگری شامل حفظ منافع افراد کشور خود در کشوری دیگر، ترویج و گسترش کارها در کشورهای دیگر به دلیل رشد فعالیت‌های اقتصادی، فرهنگی، علمی و…، حمایت از اتباع کشور خود در کشورهای دیگر، انجام وظایف حکومتی، کمک به حل مسائل مهاجران و تبعیدشدگان است.

به طور کلی، سفارتخانه‌ها بیشتر در زمینه‌های سیاسی فعالیت می‌کنند در حالی که کنسولگری‌ها بیشتر در زمینه‌های تجاری و بازرگانی فعالیت می‌کنند.

 

فرق سفارت و کنسولگری از نظر تعداد

سفارتخانه و کنسولگری دو نمایندگی مختلف از یک کشور در کشور دیگر هستند.

• سفارتخانه معمولاً به دفتر اصلی اطلاق می‌شود که در پایتخت کشور میزبان واقع شده است. سفارتخانه بسیار مهم‌تر و گسترده‌تر از کنسولگری است. سفارتخانه‌ها یکی از اصلی‌ترین مکان‌های سیاسی در هر کشوری هستند.
• کنسولگری ها دفاتر نمایندگان سیاسی یک کشور در کشوری دیگر است و اغلب هر کشور چندین کنسولگری در کشور میزبان دارد. کنسولگری معمولا در بزرگ‌ترین شهر یک کشور قرار می‌گیرد¹⁵. کنسولگری کوچک‌تر از سفارتخانه است.

بنابراین، از نظر تعداد دفتر، معمولاً کنسولگری‌ها بیشتر از سفارتخانه‌ها هستند.